دمش گرم ، باران را میگویم ، به شانه ام زد و گفت :
خسته شدی ، امروز تو استراحت کن ، من به جایت می بارم ...




تنها ادامه میدهم در زیر باران
حتی به درخواست چتر هم جواب رد میدهم
میخواهم تنهایی ام را به رخ این هوای دو نفره بکشم
ببار باران من نه چتر دارم نه یار ...




با ابرها چه غصه‌ی پنهانی‌ ست ؟
این عصر چند شنبه‌ ی بارانی‌ ست ؟
وقتی که می‌بریم مدام از هم
این عشق نیست، چاقوی زنجانی‌ ست !

سر زد به دل دوباره غم کودکانه ای
آهسته می تراود از این غم ، ترانه ای
باران شبیه کودکی ام پشت شیشه هاست
دارم هوای گریه، خدایا، بهانه ای ...




به باران دل نبند
که هر چهار فصل دیوانه‌ ات خواهد کرد
اگر ببارد، از شوق
اگر نبارد ، از دل‌ تنگی ...

من از تمام آسمان یک باران را میخواهم
از تمام زمین یک خیابان را
و از تمام تو
یک دست که قفل شود در دست من ...




پاییز مرا عاشق میکند
باران عاشق تر
حالا تو بگو
این باران پاییزی با من چه میکند ...؟

ترنم باران را نصار چشمانت میکنم نازنینم
تا شبنمی شود بر سرخی گونه هایت
و داغی بوسه ام را به پیشانی ات به یادگار میگذارم و دست نوازشم را
به موهایت هدیه میکنم ، که تا عمر داری مرا از خاطر نبری ...




باران میبارد ، به حرمت کداممان نمیدانم
من همین قدرمیدانم، باران صدای پای اجابت است
خدا با همه جبروتش ، دارد ناز میخرد ، نیاز کن ...

میگویند باران که ببارد ، بوی خاک بلند می شود
پس چرا اینجا، باران که می بارد
عطر خاطره ها می پیچد ...؟

باران که میبارد
دلم برایت تنگ تر می شود
راه می افتم
بدون چتر، من بغض می کنم ، آسمان گریه ...

دیشب که باران آمد، میخواستم سراغت را بگیرم
اما خوب میدانستم، این بار هم که پیدایت کنم، باز زیر چتر دیگرانی ...

باران همیشه می بارد ، اما مردم ستاره را بیشتر دوست دارند
نامردیست آن همه اشک را به یک چشمک فروختن ...




مثل باران های بی اجازه
وقت و بی وقت
در هوایم پراکنده ای
و من
بی هوا
ناگهان خیسم از تو !